tamadon

سلام

این مطلب مخاطبان خاص دارد. سال 93 بود که تصمیم گرفتیم یه اجتماع داشته باشیم و همه بتونیم توش چیز یاد بگیریم و خیلی خیلی خیلی حرف های دیگه. 7 یا 8 رویداد برگزار کردیم و آخر رویدادها با اسنیکرز و چای و هات چاکلت و... پذیرایی می شدیم! محصول باز داشتیم و فیلم زیر نویس می کردیم و باز خیلی خیلی خیلی حرف دیگه.... الان هیچ اثری به جز یه دامنه و یه لوگو ازش نیست. دلم برای این کارها تنگ شده بود و گفتم با این مطلب یادش رو بخیر کنیم...

معرفی محفل باز
دو روشنگری:
           ۱) ما به هیچ فرقه ای تعلق خاطر نداریم!! و اصطلاح محفل به جامعه ای از افرادی اطلاق می شود که در پی دغدغه هایشان، سعی می کنند همدیگر را پیدا کنند.
            ۲) باز بودن محفل، به معنای بی قید و بند بودن نیست. ما قوانین خود را داریم.

محفل باز، محلی است برای آن هایی که روحیه متن بازی دارند و یا ایده های خود را آزاد می کنند. اجتماعی است که هم گیک ها را گرد هم جمع می کند و هم مهندسین را و هم گیک های مهندس را! محفل باز یک محفل علمی است و هیچ ربطی به محفل های پولی ندارد. (پ ن: علم بهتر است یا ثروت؟)

در محفل باز سعی می کنیم به صورت دوهفته یکبار، آموخته های خود را به اشتراک بگذاریم. الگوهای ما در محفل باز افرادی هستند که هنوز دچار جامعه زدگی نشده و همواره به خود یادآوری می کنند که مواردی همچون هنر، اخلاق، احترام و مهربانی، مهمترین داشته های هر انسانی است.

محوریت اصلی محفل باز مباحث مربوط به دنیای تکنولوژی است. اما ما که ماشین نیستیم! پس گریزی داریم به شعر و فیلم و طبیعت گردی و روانشناسی و کتاب و ...

قوانین ۱۰گانه محفل باز
پیش قوانین: در صورتی که قوانین ما برای شما قابل قبول نیست جای هیچ گونه نگرانی نیست، شما می توانید با قوانین خودتان در محافل ما شرکت داشته باشید؛ اما اگر می خواهید عضوی از ما باشید باید به قوانین ما احترام بگذارید ;)

1- الزاما لینوکس به معنی باز بودن نیست . فکر کنید در لینوکس کد ++C بزنیم و فایل اجرایی آن را به مردم بدهیم! یا این همه سرور و هاست و غیره و غیره که به اجبار لینوکس دارند ولی «نمی دونن باز یعنی چی؟» درک این مفهوم مهمتر از محدود شدن به لینوکس است... هر چند که کاربران لینوکسی به عنوان الگوهای محفل باز شناخته می شوند. یک سوال: در ایران قدیم که کامیپوتر وجود نداشت، روحیه متن بازی هم وجود نداشت؟!

2- اگر در محفلی پذیرایی کم آمد، با رعایت نظم و به خاطر دیگران (و البته بدون پذیرایی) از صحنه دور شوید...

3- کسانی که علم را انحصاری می دانند تنها خود را محدود می کنند. پس سعی کنید بهترین داشته هایتان را به اشتراک بگذارید تا بقیه نیز همان گونه با شما رفتار کنند.

4- اگر فکر می کنید تسلط شما به موضوع، از فرد ارائه دهنده بیشتر است؛ این کم کاری شما بوده که اعلام آمادگی نکرده اید؛ پس به جای سرزنش وی خود را ملامت کنید... (به جای سرزنش من به او نگاه کنید/ دلیل سر به هوا گشتن زمین ماه است)

5- محفل، باز است.

6- چارت سازمانی محفلِ باز به صورت کلاینت-سروری نیست. نحوه تعامل اعضاء به صورت نظیر به نظیر است. بنابراین خود را عضوی از محفل باز بدانید و هرجایی که نیاز به اصلاح دارد را به مسئولین گزارش دهید خودتان اصلاح کنید.

7- نظرات هر کس محترم است. اما این احترام تا جایی است که ابراز نظر یک فرد باعث ناراحتی و توهین به فرد دیگر نشود. پس چارچوب تفکرات خود را آزاد کنید اما در بروز آن...

8- به همدیگر یادآوری کنیم که ارزش انسان ها به دانستن یک کتابخانه در جاوااسکریپت نیست... (سه نقطه هایش را خودت بخوان)

9- سیستمی که فقط ورودی دارد به زودی فرو می پاشد. سعی کنید تولید کننده علم باشید؛ نه مصرف کننده آن.

10- سایر قوانین حکیمانه!

پ.ن: فعل های مضارع را به ماضی تبدیل کنید :(((