من و مهمان‌نوازی چوپان‌ها

۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۴/۰ دیدگاه‌/در زندگی/توسط tamadonEH

سلام

شاید خوندن این داستان، برای بعضی‌ها عجیب بیاد و فکر کنند که دارن یک فیلم می‌بینند اما همه چیز واقعیه…

ساعت ۶ صبح از خواب بیدار شدم و یک صبحونه‌ی مفصل خوردم تا خودم رو برای سفری که بهش می‌گم «Roadtrip» آماده کنم. توی کوله‌پشتی فقط مواردی که فکر می‌کردم واقعا به دردم می‌خوره رو برداشته بودم… تجربه‌ی این‌جور سفرها رو از قبل داشتم و می‌دونستم از زمانی که وسیله‌‌ رو پارک می‌کنم نهایتا ۲ ساعت پیاده‌روی دارم. یعنی می‌شد ۲ ساعت رفت + ۲ ساعت برگشت + ۲ ساعت هم اطراق کنار دریاچه!

نقشه و راه‌های رسیدن به اون رو شب قبل از اینترنت پیدا کرده بودم و فقط کافی بود طبق نقشه جلو برم… اما آیا واقعا کافی بود؟!!! در قسمت نتیجه گیری به این سوال پاسخ می‌دم!

به احترام نابینایان

۲۴ فروردین ۱۳۹۴/۰ دیدگاه‌/در زندگی/توسط tamadonEH

سلام

در حرم امام رضا (ع) دختر بچه‌ای را دیدم که هیچ کلمه‌ای نمی‌توانست زیبایی او را وصف کند؛ چهره‌اش درخشنده بود و احتمالاً چشم‌هایش غرق معصومیت. اما حیف! حیف که چشمانش پشت نقاب عینک دودی‌اش مخفی شده بود. او که شاد بود اما غصه‌ی من از این بود که نمی‌توانم چشم‌های او را ببینم. غرق خیال بودم. تنها آرزویم این بود که کاش می‌شد به نحوی برای او کاری کنم تا لبخندش را ببینم. فرشته‌ی من که احتیاجی به این‌ها نداشت، پس این کار فقط و فقط به خاطر خودم بود… اصلاً انگار تمام دنیایم او شده بود. با خودم می گفتم اگر او خواهرم بود تمام دنیا را برای او می‌خواندم. اما واقعاً دنیای او چه شکلی بود؟

خودم را جای او گذاشتم. اگر من، او بودم و ۱۵ سال دیگر عاشق مردی می شدم یا حتی اگر مادر می‌شدم، چه حسی داشتم؟! این که عاشق کسی باشی و نتوانی او را تصور کنی چگونه است؟! احتمالاً تنها چیزی که می خواهم ببینم همین خواهد بود. واقعاً چه شکلی است؟ شاید هم من اشتباه می‌کنم… شاید تصور این دختر از صداها یا از لمس‌کردن بسیار قوی‌تر از من باشد… اصلاً که گفته منی که چشمِ سر دارم می توانم خوب درک کنم یا خوب بشناسم؟ اصلاً مگر درک‌کردن و حس‌کردن مساوی دیدن است؟!

نمی‌‌دانم… نمی‌دانم… اما این را می‌دانم که به این دختر و به تمام حس‌های او احترام می‌گذارم… ببخش اگر غلط نوشتم…

تنها دلیل کارکردن، داشتن زندگی بهتر است

۵ آذر ۱۳۹۳/۰ دیدگاه‌/در زندگی/توسط tamadonEH

سلام

روزی که می خواستم این وبلاگ رو راه بندازم به خودم گفتم که بیش از همه در مورد «زندگی» می نویسم. اما منم مثل خیلی های دیگه از یاد «زندگی» غافل شدم و شروع کردم به نوشتن مطالب مربوط به هک و امنیت و …

مخاطب این مطلب هم دختر-پسرهای مجردند و هم اونایی که تازه ازدواج کردند. شاید شما هم در اطرافی‌ها یا دوستاتون با چنین افرادی مواجه شده باشید یا شاید هم خودتون مثل افرادی که در ادامه میارم باشید:

مورد اول: دهنم سرویسه چون ازدواج کردم!

مورد دوم: فعالیت ۲۴ ساعته برای پرواز

مورد سوم: ازدواج در سن حضرت نوح

مورد چهارم: من دفاع دارم، با من کاری نداشته باشید

نتیجه گیری