نظریه تغییرات فناورانه (Technology Acceptance Model – TAM)

سلام

نظریه پذیرش فناوری (TAM) توسط فرد دیویس (Fred D. Davis) در سال ۱۹۸۶ ارائه شد و هدف آن توضیح و پیش‌بینی پذیرش فناوری اطلاعات توسط کاربران بود. این مدل بر دو متغیر کلیدی تمرکز دارد: سودمندی درک‌شده (Perceived Usefulness) و سهولت استفاده درک‌شده (Perceived Ease of Use). TAM بر اساس تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده (TPB) ساخته شده است و بر این اساس است که اگر افراد معتقد باشند که یک فناوری مورد استفاده، مفید و آسان است، احتمال بیشتری دارد که آن را بپذیرند و استفاده کنند. این نظریه از زمان ارائه، به طور گسترده در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، از جمله پذیرش نرم‌افزارهای جدید، اپلیکیشن‌ها و سیستم‌های سازمانی، به کار گرفته شده است. به نظر می رسد این تئوری مبنای واسط کاربری یا UI می باشد.

ارتباط آن با تکینگی

سازمان‌های سینگولاریتی با بهره‌گیری از فناوری‌های تحول‌آفرین نظیر هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، و بلاک‌چین به دنبال ایجاد تغییرات بنیادین در نحوه کارکرد سازمان‌ها هستند. در این زمینه، TAM ابزار مفیدی برای تحلیل و پیش‌بینی پذیرش این فناوری‌ها توسط ذی‌نفعان مختلف در این سازمان‌هاست.

1. سودمندی درک‌شده: سازمان‌های سینگولاریتی اغلب به دلیل وعده ارائه ارزش افزوده بزرگ به مشتریان و سازمان‌ها شناخته می‌شوند. TAM به ما امکان می‌دهد بررسی کنیم که آیا کاربران درک می‌کنند فناوری‌های نوظهور مورد استفاده در این سازمان‌ها (مانند پردازش خودکار داده‌ها توسط هوش مصنوعی) باعث افزایش کارایی و سودمندی می‌شود یا خیر. اگر سودمندی درک‌شده توسط کاربران یا کارکنان پایین باشد، پذیرش فناوری احتمالاً محدود خواهد بود.
2. سهولت استفاده درک‌شده: از آنجا که فناوری‌های سینگولاریتی معمولاً پیچیده هستند، ساده‌سازی فرایند استفاده از آنها اهمیت زیادی دارد. TAM می‌تواند به تحلیل چالش‌های احتمالی درک و استفاده از فناوری‌ها کمک کند و نشان دهد که آیا کاربران با آنها راحت هستند یا خیر.
3. تطبیق با کاربران و فرهنگ سازمانی: سازمان‌های سینگولاریتی ممکن است با فرهنگ‌های مختلف سازمانی درگیر شوند. TAM می‌تواند به شناسایی تناقض‌های احتمالی بین فناوری‌های معرفی‌شده و انتظارات فرهنگی یا رفتاری کمک کند.
4. ارتقای پذیرش فناوری: TAM ابزارهای کاربردی برای طراحی استراتژی‌های افزایش پذیرش فناوری ارائه می‌دهد، مانند بهبود تجربه کاربری، آموزش‌های متمرکز بر قابلیت‌های فناوری، و طراحی سیستم‌های قابل فهم‌تر.

در نهایت، TAM به ما این امکان را می‌دهد که درک کنید پذیرش فناوری در سازمان‌های سینگولاریتی چگونه به چالش‌ها و فرصت‌ها بستگی دارد و چه سیاست‌هایی می‌تواند منجر به پذیرش سریع‌تر و مؤثرتر این فناوری‌ها شود.

منابع:

• Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS Quarterly, ۱۳(۳), ۳۱۹-۳۴۰. دانلود مقاله
• Venkatesh, V., & Davis, F. D. (2000). A theoretical extension of the technology acceptance model: Four longitudinal field studies. Management Science, ۴۶(۲), ۱۸۶-۲۰۴ دانلود مقاله