دیدگاهم در مورد کتاب مردی در تبعید ابدی

سلام

اول از همه آفرین به قدرت قلم مرحوم نادر ابراهیمی و بعد آفرین به زندگی و مسیر زندگی ملاصدرا…

کتاب روایتگره زندگی ملاصدرای شیرازی و فراز و نشیب های اصلی زندگی این مرده. البته کل کل های کتاب خیلی زیاد می شه و احتماملا فلسفه ای پشت هر روایت بوده. این کتاب رو بعد از کهکشان نیستی خوندم و جالب برام این بود که چه مسیر ملاصدرا رو بری چه مسیر علامه قاضی طباطبایی رو به یک نتیجه در دنیا می رسی و اون هم صوفی خوندنته… و یکبار دیگه به خودم تاکید کردم که نباید حرف بقیه برای آدم ذره ای اثر گذار و مهم باشه…

روایی کتاب خیلی جالبه و از جایی به جای دیگه می پره بدون اینکه ذره ای اذیت شی و تازه از این سبک نوشتن حال می کنه. علتش هم اینه که در نویسنده در خاطرات ملاصدرا حضور داره…

طنازی نادر ابراهیمی هم که فوق العاده است و پر از دیالوگ های کوبنده ایه که ملاصدرا در جواب به مخالفین میده. جدال هایی که همیشه پیروز اون ملاصدرا (بخوانیم ذهن نادر ابراهیمی)ـه…

کتاب خیلی خوبی بود که توصیه می کنم خونده شه. البته هنوز در آثار نادر ابراهیمی من بر جاده های آبی سرخ رو یه جور دیگه ای پسندیدم….