tamadon

سلام

امروز داشتم به این فکر می کردم که برای استخدام افراد یا هم تیمی شدن با سایرین یا ... چه ملاک هایی رو مدنظر قرار بدیم؟

کلاً وقتی می گیم فلانی کارش درسته؛ باید چه معیارهایی رو داشته باشه. از موضوع مطلبم جوابم معلومه اما می خوام کمی در موردش بنویسم.

یکی از سناریوها و حالات زیر رو خیلی دیدم.

1. طرف مون باهوشه و دانش خوبی داره اما تنبل تشریف داره.
2. از یه دانشگاه عالی فارغ التحصیل شده با کلی انگیزه و تلاش بالا اما تا حالا یه آچار، پیش گوشتی رو از نزدیک لمس نکرده!
3. مورد سومش خیلی باحاله. یعنی مهارتش رو داشته باشه اما دانشش رو نداشته باشه.
4. ...

فکر کنم اگر کسی مربع بالا رو داشته باشه بهترین گزینه است؛ یعنی:

دانش: که از طریق مطالعه و تحقیق و تجربۀ سایرین و ... به دست می آد.

مهارت: یه بخشیش مربوط میشه به تجربۀ فردی ما و یه بخشش هم مربوط میشه به آزمودن تجربۀ بقیه. هر چقدر بیشتر یه کاری رو انجام بدی مهارت بیشتری در اون پیدا می کنی. نکتۀ باریک تر ز موش اینجاست که ممکنه ما در کاری مهارت داشته باشیم اما دانش و علمش رو نداشته باشیم. مثلاً به استفاده از نرم افزارهای هکینگ مثل هویج مسلط باشیم اما ندونیم که در پشت صحنه داره چه اتفاقی می افته. کافیه صورت مسئله کمی تغییر کنه تا دیگه نتونیم اون رو حل کنیم. در واقع در مهارتِ بدون پشتوانه و خالی ما بیشتر ابزار محوریم و از فکر و اندیشه ی بقیه استفاده می کنیم و سوادمون تا جایی قد میده که بقیه براش تدبیر کرده باشند.

تلاش: متاسفانه خیلی از بچه هایی که هوش و دانش و مهارت بالایی دارند؛ کم کاری و تنبلی شون نسبت به بقیه رو با هوش شون پوشش می دن و اصلاً معلوم نمیشه که اینا نسبت به بقیه کم کار ترند. بنابراین باید یکی از جدی ترین ملاک ها (فارغ از خروجی هر نفر) میزان تلاش اون در تیم باشه. به نظرم افراد باهوش تنبل اصلاً به درد کارمندی نمی خورند اما همین تنبل های باهوش می تونند بهترین مخترعین و کارآفرینا باشند.

هوش: در موردش صحبت کردم. فقط این جمله خیلی نظرم رو جلب کرد که ظاهراً کنفسیوس میگه اگر باهوش ترین فرد جمع هستید حتما در جمع اشتباهی قرار گرفته اید.

نویسنده: تمدن